تقدیم به دوست دوران کودکی ام زهره

ای شریک نان و گردو پنیر!

هم کلاسی!باز دستم را بگیر

مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست

آن دل نازت برایم تنگ نیست؟

رنگ دنیایت هنوزم آبی است؟

آسمان باورت مهتابی است؟

هرکجایی شعر باران را بخوان

ساده باش و باز هم کودک بمان

باز باران،با ترانه گریه کن!

کودکی تو،کودکانه گریه کن!

ای رفیق روزهای گرم و سرد

سادگی هایم به سویم بازگرد..!