دختری که نخواهد آمد

دخترم...

دنیای امروزی،

که جبرن ساکنش هستم،پر است از مردمانی با،

هوای نفس و جهل وظلم و بی حد ثروت اندوزی

تو را اینجا نمی فهمند اینان

کرده اندجور و جفا بسیار بر هم

بهر تنها تکه ای از نان

تورا هرگز نمی بینند بی شک،

"آنچه هستی آن"

و این وجدان

این وجدان...

مرا نهی می کند هر دم

نبندم نطفه ی جان عزیزت را

وگر تنها بمانی تا ابد در خاطرم در حد یک رویا

به از راهی

که می دانم نخواهند ساخت بهر نازنینت

ساکنان پست و منفور چنین دنیا...

"ایمان روشندل"